10 mrt Conclusie maandag 10 maart

Conclusie maandag 10 maart

15.00 uur: Het speurwerk van Liesbeth Grijsen zit er op. Het avontuur eindigde maandag 10 maart bij de plek waar ooit de JongerenOntmoetingsPlek Oostriklaan heeft gestaan. Met het idee op zich is helemaal niets mis, alleen in de uitwerking ging het fout. Het drama aan de Oostriklaan duurde twee jaar en eindigde met de sloop van de omstreden ontmoetingsplek. Sindsdien is er geen enkele JOP meer in de stad gerealiseerd. De jongeren zijn door het college in de kou gezet. Gemeentebelang wil ze er uithalen. De jeugd heeft de toekomst en de jongeren hebben recht op een eigen plek!

In 2004 heeft de gemeenteraad van Deventer het Speelbeleidsplan “Kiezen voor kwaliteit – behoefte aan sport- en spelruimte, financiering en planning” aangenomen. Gemeentebelang stond achter het idee dat er een oplossing moet worden gevonden voor de hangjongeren op verschillende plekken in de stad. En zo denken wij er nog steeds over. Jongeren maken deel uit van een wijk en hebben zeker ook rechten. Natuurlijk kunnen er problemen ontstaan en daar waar nodig moet de gemeente dan ingrijpen. Niemand wordt aan zijn of haar lot overgelaten. Zo zou het moeten zijn, maar zo is het helaas niet gegaan…..

Nog voordat de Jop Indianendorp in het voorjaar van 2010 officieel in gebruik werd genomen, regende het al klachten. Aanvankelijk werden deze door velen gezien als aanloopproblemen. Toen de klachtenstroom echter aanhield, is Gemeentebelang op verschillende avonden gaan kijken. Steeds duidelijker werd dat in het speelbeleidsplan wel naar de plekken en de financiering is gekeken, maar dat de handhaving te weinig aandacht heeft gekregen.

Al na een half jaar leek de Jop Oostriklaan een kansloze missie. Dat lag niet aan de jongeren, die – net als u en ik vroeger – soms grenzen opzochten. Het lag ook niet aan de omwonenden die hun leefgenot beperkt zagen worden en hun angsten en frustraties nergens kwijt konden. Jongerenbeleid is niet alleen een plek voor de jeugd creëren, maar ook gemaakte afspraken handhaven.

Gemeentebelang heeft een motie uitgewerkt die door de hele raad is aangenomen. Een laatste poging om de Jop Indianendorp te redden. Maar de verhoudingen bleken al te verziekt. Gemeentebelang had van de verantwoordelijke wethouders verwacht dat zij bij voortschrijdend inzicht tot de conclusie waren gekomen dat de Jop Indianendorp niet op de juiste plek lag. Gevoelsmatig niet, en ook juridisch niet. Want ondertussen bleek ook nog eens dat de gemeente zich niet aan minimale afstanden tot woonhuizen had gehouden en de Jop bovenal veel te groot was. Maar het college hield vol. Steeds meer hulptroepen werden ingezet om de jongeren in het gareel te houden. Zelfs de voetbalwet werd benut om amper 16 jarige kinderen onder de felle schijnwerpers van politiebussen één voor één te fouilleren. Schandelijk. Het college probeerde over de ruggen van opgroeiende pubers zijn gezicht te redden. Al met al heeft de jop meer dan 100.000 euro aan gemeenschapsgeld gekost.

We zijn vier jaar verder. De potjes zijn leeg en uiteindelijk is er helemaal niets overgebleven. Op een groene kooi na, die nog steeds de plek siert waar ooit een jongerenontmoetingsplek heeft gestaan. Deventer heeft een hoge prijs betaald voor de Jop Oostriklaan. In alle opzichten. Gemeentebelang had dit geld liever de jongeren ten goede laten komen!