30 jan Wat een week

Wat een week!

Dagenlang snowboots aan en een extra deken op bed. Dromen van een Elfstedentocht die dan toch weer zo ver weg was dat de rayonhoofden hun meetlat niet eens uit de kast hoefden te halen. De kou ging uit de luchten dan plots die ene toespraak van de Koningin, waardoor de gevoelstemperatuur binnen een paar minuten naar een ongekende hoogte steeg. Wat een ontroerende woorden van haar en wat voor lovende reacties uit het hele land!

“Toegewijd, professioneel, inspirerend, veel feitenkennis”, de complimenten logen er niet om. De komende jaren zal blijken hoe onze nieuwe Koning invulling geeft aan zijn leiderschap en hoe de burgers betrokken blijven bij het Koningshuis, maar ook actief in de maatschappij.

Tot mijn grote vreugde zag ik de afgelopen weken dat de lokale politiek toch wel leeft in Deventer. Veel raadsleden misten in het verleden deze betrokkenheid. Maar als er een direct belang is, blijken de inwoners van Deventer wel degelijk zelf in actie te willen komen. Soms omdat ze de gevolgen van een politieke beslissing in hun portemonnee vrezen te voelen, soms omdat de kwaliteit van hun eigen leefomgeving aangetast dreigt te worden. Dan vinden gelijkgezinden of lotgenoten elkaar en samen de weg naar de volksvertegenwoordigers. We zagen het bij het geplande fietsbruggetje over het Overijssels Kanaal en zien het bij de ophef over Diftar en de windmolens.

Opmerkelijk genoeg heeft het gemeentebestuur van Deventer enige moeite om met deze plotselinge betrokkenheid om te gaan. Onder het motto “Dat doen ze anders nooit!” mist het college elke vorm van flexibiliteit om in te spelen op gewijzigde omstandigheden. Besluiten zouden ook teruggedraaid moeten kunnen worden. Waarom niet een keer je eigen ongelijk toegeven of erkennen dat dat burgers soms een beter inzicht hebben? Jammer!

Ook de gemeenteraad valt het een en ander te verwijten. Raadsleden kunnen wel blijven klagen over de vele lege plekken op de publieke tribune, maar misschien is het tijd voor bezinning. Als de inwoners van Deventer bij het debat moeten worden betrokken, zal er gezocht moeten worden naar helderheid. Voer de politieke discussies op het stadhuis! Niet via de krant of de sociale media! En doe het vooral in openheid. Vooraf gemaakte interne afspraken die een debat in de kiem doen smoren, zijn dodend voor het vertrouwen en de betrokkenheid van potentieel geïnteresseerde burgers!