07 aug Druk, druk, altijd druk.

Zomerse komkommers of stekelige kruisbessen?

Een zomerse wandeling in de buurt van Markelo. Zeker geen straf of te mogen vertoeven tussen de verschillende druivenranken. O zo mooi en eigenlijk te belachelijk dichtbij om de rust hier niet wat vaker op te zoeken. Op een bankje zittend ga ik op zoek naar excuses. Druk, druk, altijd druk. Maar wat is er de afgelopen tijd dan veranderd waardoor ik de mooie plekjes rondom Deventer nog maar zo zelden aandoe?

Achter mij, de fractie en ook de overige partijen in de raad liggen bewogen maanden, waarin veel knopen moesten worden doorgehakt en de recessie een behoorlijke stempel drukte op het gemeentelijke financiële plaatje. Tot op de laatste dag voor het reces werd er op het stadhuis stevig gediscussieerd, waarbij de toonzetting de laatste tijd niet geheel naar wens van de burgemeester bleek te zijn. Of het allemaal niet iets minder persoonlijk, minder kwetsend en vooral met iets meer respect voor een ander kon….

Veel raadsleden waren thuis hun koffers nog aan het inpakken of misschien net geland toen de ipad piepte omdat er mail binnen was gekomen. Geen “De auto is klaar, alles zit erin, we vertrekken zo, tot over een week of drie”, zoals je die in de vakantie geregeld ontvangt. Nee, wethouder Huizingh kondigt haar afscheid aan. Definitief. Ze zal ongetwijfeld goede reden hebben voor deze stap, want je legt een dergelijk belangrijke functie na amper drie maanden niet zo maar weer neer. Maar de manier waarop haar vertrek wereldkundig werd gemaakt, baart mij zorgen. Zo onpersoonlijk en vooral met zo weinig respect voor de raad en daarmee voor de hele Deventer bevolking….

Mijn gedachten malen door. Het is moeilijk om afstand te nemen van de lokale politiek hoewel het vakantie is. Of misschien wel OMDAT het vakantie is. Want de scholen waren nog maar net gesloten, veel gezinnen er net op uit getrokken of de bezwaartermijn voor de sloop van panden in verband met de bouw van het nieuwe stadkantoor werd officieel gestart. Natuurlijk komt hier veel protest over. Zeker ook omdat het niet voor het eerst is dat een bezwaarprocedure voor een omstreden project precies samenvalt met de zomervakantie. Twee jaar geleden kwamen de omwonenden van de jongerenontmoetingsplek aan de Oostriklaan in actie, gesteund door enkele raadsleden die de ongelukkige samenloop niet konden waarderen. Volgens wethouder Swart was de “bezwaarperiode stadskantoor” al lang bekend en is er dus helemaal niets aan de hand. Toch is mogelijk -terecht of onterecht- de schijn van opzet of geheimzinnigheid gewekt, terwijl communicatie en vertrouwen voor het college zo belangrijk zijn.

Hoe open ben je als gemeentebestuur als je in de tweede week van de zomervakantie naar buiten brengt dat de gemeente dit jaar vele miljoenen minder uit de verkoop van grond ontvangt en terloops ook nog eens meldt dat er een behoorlijk bedrag aan de provincie moet worden teruggegeven omdat er niet op tijd kon worden begonnen met de aanleg van het bedrijven park A1?

In gedachten verzonken sta ik op en wandel ik verder. Bij het bestijgen van de Markelose berg kom ik bij een kapelletje, ter herinnering aan de heilige Lebuïnus. Wat een onverwachte ontmoeting. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik tover wat munten uit mijn zak en steek een kaarsje aan. En u mag raden waar ik op dat moment aan gedacht heb….