09 jul Waar is het daadkrachtige stadsbestuur
Over verbijstering en afschuw
In 2015 worden de gemeenten verantwoordelijk voor persoonlijke verzorging die nu nog uit de AWBZ worden betaald. Het Rijk stoot die taak over anderhalf jaar af en kort tegelijk de budgetten met vijftien procent. Vakmensen roepen steeds vaker dat de overgang niet zonder problemen zal verlopen en eisen dat de patiënten hier niet de dupe van worden. De gemeenten bereiden zich op de toekomst voor. In hun eigen tempo, op hun eigen manier, achter hun eigen gesloten deuren. En bezorgde raadsleden….
Die staan langs de zijlijn, bijna wanhopig wachtend op een uitgewerkt plan van aanpak. Eind juni gloorde er hoop: Het ei was blijkbaar gelegd! Maar wie meer informatie wilde, moest nog maar een week wachten. Wethouder de Jager vertelde trots dat ze op 2 juli duidelijkheid zou geven. Niet in de gemeenteraad, maar in een reportage van Nieuwsuur!
De duidelijkheid waarop ik, collega-raadsleden en met ons veel hulpbehoevenden in Deventer zo op hebben zitten wachten, was ronduit schokkend. Werklozen die “geheel vrijwillig” de beenprothese van je schoonmoeder komen plaatsen en terloops meteen de blaaskatheder verschonen. Mensen die voor hun zorg opeens afhankelijk worden van hun buren. Een golf van afschuw rolde door het hele land. Ik weet niet wie de oudejaarsconference dit jaar schrijft, maar ik denk dat onze wethouder hem of haar een flink stuk op weg heeft geholpen.
Een dag na de uitzending moest wethouder Margriet de Jager in de gemeenteraad het aangekondigde beleid verantwoorden. Het werd een heftig debat, waarin ook door collegepartijen forse uitspraken werden gedaan. Al snel werd duidelijk dat er een motie tegen deze wethouder zou worden ingediend. Maar of het een vrij onschuldige, nietszeggende motie van treurnis, een iets stevigere motie van afkeuring of misschien zelfs de meest heftige motie van wantrouwen zou worden, was lange tijd onzeker. En zelfs als de raad de ultieme motie van wantrouwen zou aannemen, bleef het de vraag of mevrouw de Jager er een consequentie aan ging verbinden en haar ambt na het verbijsterende interview bij Nieuwsuur ter beschikking zou stellen….
Twee uur lang is er achter gesloten deuren druk overleg geweest tussen de collegepartijen. Ik hoef echt geen glazen bol te hebben om te beweren dat er harde woorden zijn gevallen. De PvdA had eerder die avond zo flink van leer getrokken tegen de wethouder, dat het moeilijk zou worden om terug te krabbelen. Wie het machtwoord uiteindelijk heeft gesproken, weet ik niet. Wel is duidelijk dat er alles uit de kast is gehaald om iets op papier te zetten waar een vleugje kritiek in zat en dat niet meteen een coalitiecrisis zou ontketenen. De collegepartijen dienden vervolgens een motie van treurnis in, die met de eigen meerderheid in de raad werd aangenomen. Zonder de naam van wethouder Margriet de Jager ook maar een enkele keer te noemen, werd uitgebreid ingegaan op de manier waarop een kwaliteitsprogramma als Nieuwsuur verslag heeft gedaan van de “Deventer aanpak.”
De motie van treurnis tegen mevrouw de Jager is wat Gemeentebelang betreft een dubbele motie van wantrouwen tegen het hele college. Blijkbaar steunt het gemeentebestuur het schokkende beleid van de wethouder. Nog steeds heeft het college geen afstand genomen van de inhoud van de reportage. Daarnaast is het buitengewoon triest dat collegepartijen de wethouder weliswaar in de raad “hard” aanpakken over de schandelijke plannen en de onrust die dit heeft veroorzaakt bij de meest kwetsbare groep in de samenleving, maar er vervolgens helemaal geen consequenties aan verbinden. De collegepartijen hebben het vertrouwen in elkaar uitgesproken, maar ik vraag me af of de Deventer bevolking nog wel vertrouwen in het gemeentebestuur heeft! Ik waag dit te betwijfelen. Wat kunnen we tot de verkiezingen van het bestuur verwachten als problemen niet mogen worden benoemd en elkaars fouten worden gedekt? Hoe geloofwaardig kunnen de komende maanden politieke besluiten worden genomen? Waar is het daadkrachtige stadsbestuur dat ons door een moeilijke tijd moet leiden? Wederom pak ik met veel vragen en twijfels mijn koffers. Het reces is begonnen…….